ความโชคไม่ใช่เรื่องบังเอ

ผมเคยคิดว่าการชนะเขียนไว้ในดวงดาว—ลำดับเวทมนุษย์ที่เฉพาะเจาะห์เท่านั้น ผมเติบโตในชิคาโก ที่แม่เล่นซัมบาในวันอาทิตย์ และพ่ออ่านเนื้อเพลงแจ๊สเหมือนคำภาวนา เราไม่มีเงินมาก แต่มีจังหวะ เมื่อครั้งแรกลองเล่นบิงโกออนไลน์ ผมซื้อห้าใบพร้อมกัน—เชื่อว่าการออกครั้งต่อไปจะเป็นของผม แต่มันไม่ใช่ ผ่านสามเดือน จากนั้นหกเดือน จากนั้นหนึ่งปี ผมมองคนอื่นเฉลใจ—หน้าจอสว่างด้วยลวดลายทอง คนแปลกแยกแชร์ภาพถ่ายเหมือนขั้นตอนเต้นศักระ dึกหนึ่งคืน เดียวในห้องพัก ผมหยุด แล้ว—I ได้ยิน RNG ไม่โกหัว ตัวเลขไม่สุ่ยว—they เป็นจังหวะ ทุกการแพ้คือจังหวะ ทุกการพลาด—ก้าวถอยหลังในสายซัมบา การชนะ? เป็นประกายที่มาเมื่อคุณเต้นต่อ—even เมื่อไม่มีใครปรบมือ นี่ไม่ใช่วางเดิม มันคือพิธี ‘ใบเพิ่ม’? เป็นของขวัญจากความอดทน ‘เส้นสองเท่า’? ความกล้าหาญของคุณเพิ่มขึ้นเมื่อคุณกลับมาพรุ๊ง ผมหยุดตามหาแจ็คพอตและเริ่มตามหาความเงียบ—the silence ก่อนดรัมจะกระทบ—and เจอตัวเองอยู่—not คนที่ชนะ แต่เป็นคนที่เต้นผ่านมันหมด คุณไม่มีโชคร้าย currently you’re just not listening yet