当我เปลี่ยนจังหวะซัมบาเป็นเกมที่ชนะ

ผมยังจำได้ถึงครั้งแรกที่เห็นผู้เล่นสว่างบนหน้าจอ — ไม่ด้วยอะดรีนาลิน แต่ด้วยจังหวะกลองซัมบา ในฐานะคนที่เติบโตพูดทั้งอังกฤษและนอร์เวจน์ ผมได้รับการฝึกมองรูปแบบไม่ใช่ตัวเลขสุ่ม แต่เป็นก้าวเต้น: แต่ละบรรทัด แต่ละกำลัง สีสันต่างๆ เคลื่อนไหวในพื้นที่ พื้นฐานของผม? การเลี้ยงแบบลูเธอรันช่วยวางโดยความเรียบง่ายของนอร์ดิก มาปะทะกับความครุณแคลิฟอร์เนีย ผมไม่มีเจต้องขายความหวัง — ผมมุ่งหมายออกแบบความหมาย เกมทุกเกมที่ผมสร้างเริ่มต้นด้วยระบบ RND ที่ได้รับรองโดยผู้ตรวจสอบนานาชาติ — ไม่มีอัลกอริธึมหลอก luey, ไม่มีน้ำหนักซ่อนไว้ เพียงความสุ่มบริสุทธ์ห่อหุ้อยในสัญญลักษณ์ทางวัฒนธรรม: กรอบของงานเฉลีวา, พู่ขนานของป่าฝน และทองคำของแผนที่สมบัติ คนเล่นไม่ตามหาแจ็คพอต — เขาตามหาจังหวะ ผมเคยเห็นผู้เล่นใหม่วางจากไพ๋เสี่ยงเพราะพวกเขาเครียดเกินไป — แต่เมื่อพวกเขาเรียนรู้การหยุดพัก เมื่อพวกเขาฟังความเงียบระหว่างจังหวะ — เขาพบบางอย่างลึกกว่า การชนะจริงๆ ไม่อยู่ที่รางวัล — มันอยู่ที่การไหลเวียน เกมโปรดของผม? “แซมบาไนต์โบ๊งโก” — โดยแต่ละหมายเลขวาดคือขั้นตอนของการเต้นนาน30นาทีภายใต้แสงระยิ่ง ไม่มีการโฆษณา มีแค่วางแห่งการเฉลิด