Isang dating UX designer ng Google, nagbago ko ang aking pagkakasama sa algoritmo bilang isang malaking imperyong binubuo ng Norse runes at ritmo ng Rio. Hindi ito paglalaro—kundi sagis na nagsisilbing kahulugan.

Noong naging UX designer ako sa Google, binago ko ang pag-asa sa pagsusulat—hindi lang luck, kundi algorithmic poetry na nagmumula sa Brazilian rhythm at blockchain. Ang bawat spin ay ritwal, ang bawat payout ay awit.

Isang dating Google UX designer, nagpalit ng code para sa mga drum ng carnival. Sa isang loft sa Brooklyn, binago niya ang random na pagkakatawan bilang mahalagang ritmo—hindi paglalaro, kundi mythological engineering.

Naniniwala akong makikita ang tagumpay sa casino. Pero sa tahimik na pagitan ng mga spin, nalaman ko: hindi ang panalong ang mahalaga—kundi ang pag-unawa. Hindi ito tungkol sa laro, kundi sa pagigising ng sarili.